คลองใหญ่
อำเภอคลองใหญ่เดิมอยู่ในเขตการปกครองของจังหวัดปัจจันตคีรีเขตร์ (ปัจจุบันคือจังหวัดเกาะกงของกัมพูชา) พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทำสนธิสัญญากับฝรั่งเศส และยกฐานะเป็น กิ่งอำเภอคลองใหญ่ เมื่อ พ.ศ. 2455 และยกฐานะเป็น อำเภอคลองใหญ่ เมื่อ พ.ศ. 2502 อยู่ทางตะวันออกของจังหวัดตราด
หนองโสน
ประวัติดั้งเดิมตำบลนี้มีหนองน้ำขนาดใหญ่อยู่แห่งหนึ่ง
มีต้นโสนขึ้นเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านจึงเรียกว่า "หนองโสน"
และเมื่อมีการแบ่งเขตปกครองออกเป็นตำบล
ชาวบ้านจึงเรียกชื่อหนองน้ำแห่งนี้เป็นชื่อตำบลว่า "ตำบลหนองโสน" ตั้งแต่นั้นมา
จวบจนปัจจุบัน
หนองบัว
บ้านหนองบัว หมู่ที่ 2 ตำบลวังกระแจะ
อำเภอเมืองตราด จังหวัดตราด
ตามการเล่าต่อกันมา หมู่บ้านหนองบัวนี้ก่อตั้งมานานกว่า 200-300 ปี เหตุผลที่เรียกชื่อ “บ้านหนองบัว” นั้น เนื่องจากบริเวณพื้นที่โรงเรียนวัดหนองบัว
เดิมมีหนองน้ำขนาดใหญ่และมีบัวขึ้นอย่างชุกชุม ชาวบ้านจึงตั้งชื่อว่า “บ้านหนองบัว” หรือชื่อเดิมอีกชื่อหนึ่ง บางคนเรียกว่า “บ้านช่องช้าง” เพราะบริเวณใกล้เคียงกับโรงเรียนวัดหนองบัว เดิม นิยมใช้เป็นช่องทางเดินของช้างที่จะนำเข้ามาเมืองตราด
สาเหตุที่ชื่อบ้านหนองบัวนั้น คำว่า “หนอง” หมายถึงการเรียกพื้นที่ที่มีลักษณะเป็นแอ่งน้ำ คำว่า “บัว” หมายถึงชื่อพรรณไม้น้ำมีเหง้าอยู่ใต้ดิน ใบเป็นแผ่นรูปกลม ก้านใบและก้านดอกยาวชูอยู่เหนือผิวน้ำ หรือลอยอยู่บนผิวน้ำก็มี ดอกเป็นดอกเดี่ยวมีสีต่างๆ
ตามการเล่าต่อกันมา หมู่บ้านหนองบัวนี้ก่อตั้งมานานกว่า 200-300 ปี เหตุผลที่เรียกชื่อ “บ้านหนองบัว” นั้น เนื่องจากบริเวณพื้นที่โรงเรียนวัดหนองบัว
เดิมมีหนองน้ำขนาดใหญ่และมีบัวขึ้นอย่างชุกชุม ชาวบ้านจึงตั้งชื่อว่า “บ้านหนองบัว” หรือชื่อเดิมอีกชื่อหนึ่ง บางคนเรียกว่า “บ้านช่องช้าง” เพราะบริเวณใกล้เคียงกับโรงเรียนวัดหนองบัว เดิม นิยมใช้เป็นช่องทางเดินของช้างที่จะนำเข้ามาเมืองตราด
สาเหตุที่ชื่อบ้านหนองบัวนั้น คำว่า “หนอง” หมายถึงการเรียกพื้นที่ที่มีลักษณะเป็นแอ่งน้ำ คำว่า “บัว” หมายถึงชื่อพรรณไม้น้ำมีเหง้าอยู่ใต้ดิน ใบเป็นแผ่นรูปกลม ก้านใบและก้านดอกยาวชูอยู่เหนือผิวน้ำ หรือลอยอยู่บนผิวน้ำก็มี ดอกเป็นดอกเดี่ยวมีสีต่างๆ
น้ำเชี่ยว
กลุ่มชาวไทยมุสลิม
ครั้งแรกมาอยู่ที่ตำบลน้ำเชี่ยวแห่งเดียว ตามที่
พระบริหารเทพธานีสันนิษฐานไว้ว่า “ชนกลุ่มนี้ถูกกวาดต้อนเข้ามาในสมัยสงครามกับญวนในประเทศเขมร
ตรงกับรัชกาลที่ 3 มีการเรียนภาษาเขียนที่ใช้ในคัมภีร์อัลกุรอาน
มีการสร้างสุเหร่าหรือมัสยิดครั้งแรกที่บ้านน้ำเชี่ยว โดยใช้
ไม้โกงกางมาปักเป็นเขต 4 ต้น หลังคามุงด้วยใบปรง
นำมาสานเป็นตับเหมือนตับจากมุงกันแดด กันฝน
ต่อมาเมื่อชาวมุสลิมตั้งหลักแหล่งแน่นอนแล้ว
ได้ต่อเติมสุเหร่าให้มีสภาพดีขึ้นจนถึงปัจจุบัน โดยมิได้เคลื่อนย้ายจากที่ตั้งเดิมแต่อย่างใด”
ซึ่งสุเหร่าแห่งนี้ ปัจจุบันมีชื่อว่า “มัสยิดอัลกุบรอ”
ตั้งอยู่ริม คลองน้ำเชี่ยว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น